İnsanlar ne kadar yalnızlar, değil mi? Çoğu zaman birbirlerini anlamıyorlar.

İnsanlar birbirlerini anlamak yerine, sürekli kendi bakış açılarını dayatıyorlar.

Hayat, birbirimizi anlamaya çalıştığımızda anlam kazanır.

Kadınlar hakkında pek bir şey bilmiyorum, ama erkekleri iyi tanıyorum.

Bir şeyi sevmek, ona dokunmadan bakabilmektir.

Beni yargılamadan önce, ayakkabılarımı giy ve yürü.

Bir insanı ne kadar tanıdığınızı düşündüğünüz zaman, aslında onun hakkında ne kadar az şey bildiğinizi anlarsınız.

Zaman geçtikçe anlıyor insan, asıl önemli olanın sevdiklerimiz olduğunu.

Gerçek gücü, başkalarını yargılama yeteneğinde değil; anlayışla karşılama kabiliyetinde bulabiliriz.

Bir insanı sevmek, o insanın dünyasını sevmektir.

Birini gerçekten tanımak için onun gözlerine bakmalısın.

Bir ilişki, birbirini kabul etmekle başlar. Sonra sevgi, saygı ve anlayışla büyür.

Kadınlar hakkında bir şey öğrendim. Ne zaman bir kadın seninle birlikte olmak istese, o sadece senden hoşlanmaz, aynı zamanda seni anlamaya çalışır.

Başkalarına karşı sevgi ve anlayış göstermek, gerçek gücün kaynağıdır.

Sevgi ne zaman ihtiyaç duyarsa, onu gerçekten anlayan biri olmalısın.

Başkalarının hatalarına bakıp onları yargılama, onların yerine kendini koyarak anlamaya çalış.

Bir gün belki beni anlayabilirsin. Kalbimdeki sevgiyi, gözlerimdeki ışığı, sessizliğimdeki sözleri anlayabilirsin.

İnsanlar çoğu zaman sessizlikte daha fazla şey anlar.

Bazen sessizlik, en derin anlayışı ifade eder.

Birini tanımak, onun hakkında bildiklerinden çok, onun hakkında bilmediğin şeylerdir.