Zaman, karanlığı aydınlatan mum gibidir.

Gölgeler bile bazen gerçeklikten daha parlaktır.

Güneşin doğuşunu izlemek için karanlığı beklemek gerekmez.

Bir kalbin içindeki sevgi, evreni aydınlatabilir.

Karanlık, içimizdeki ışığı bulmamızı sağlar.

Karanlık, sadece geceyi aydınlatan yıldızları belirgin hale getirir.

Karanlıkta gözlerini açanlar, ışığı daha çok görebilirler.

Gözlerini aç ve gerçekleri gör. Gerçek, karanlıktan daha aydınlıktır.

Eğitim, insanın karanlıktan aydınlığa doğru ilerlemesidir.

Gökyüzüne bakarken, yıldızlara değil de karanlığa takılırsan, ışığı göremezsin.

Karanlık, yalnızca ışığın yokluğudur.

Başkalarının gözlerindeki ışığı görebilmek için kendi karanlığımızı yenebilmeliyiz.

Işığa kavuşmak için karanlıkla yüzleşmek gerekir.

Kendi iç dünyamızdaki karanlıkları dışarı vurmadıkça, aydınlığa ulaşamayız.

Karanlık, insanın içindeki karanlıktır. Dışarıdaki karanlık, içimizdeki karanlığın aynasıdır.

Bir insan, içindeki karanlıkla yüzleşmeden ışığa ulaşamaz.

Bir insanın kalbindeki sevgi, hem kendini hem de sevdiğini aydınlatır.

Bir insanın, içindeki karanlığı görebilmek için ona ışık tutmak gerekir.

Sevginin, insanın ruhunu aydınlatan bir ışık olduğunu unutma.

Geçmişte yaşanan acılar, geleceğe ışık tutabilir.