Hayat, yürüdüğün yoldan çok, iz bıraktığın yerlerle anılır.

Bir insanın yaşamı, bir kibrit alevi gibi hızlıca sönüp gider. Ama ardında bir iz bırakır.

Bir gün bu dünyada bıraktığımız izler kadar, gittiğimiz yerler de bizi tanıyacak.

Hayatımıza giren her insan, bir iz bırakır. Kimi iziyle kalbimize dokunur, kimi ise ruhumuza.

Bir insanın ruhu, ona uğradığı yeri terk ederken bir iz bırakır.

Hayatım boyunca bir şeyler yapabilirim, bir iz bırakabilirim.

Bazı insanlar hayatımıza sadece bir kere girer, ama izleri sonsuza dek kalır.

Bazı insanlar, sadece geçiş yapan trenler gibidir. İz bırakmadan gelir, iz bırakmadan giderler.

İnsanlar bir bakar, sonra unutur. Ama bir bakarsın, beni hatırlarlar.

Kırılan kalpler, zamanla iyileşir ama iz bırakır. İzlerin hatırlattığı şey, yaşananların asla unutulmadığıdır.

Zaman geçip giderken, insanlar da geçip gider. Hayatın akışı içinde yalnızca izlerini bırakırız.

Hayatın anlamı, başka birinin yaşamındaki izlerimizde saklıdır.