Gözlerindeki ateşi görebiliyorum. Sen bir katilsin.

Gerçek suçlu kim olduğunu anlatmaz, bunu yapmam.

Bence suçlu, suçlunun yapacağı en mantıklı şeyi yapmıştır.

Beni suçlu bulursanız, o zaman ben de bu işte bir şeylerin ters gittiğini anlarım.

Benimle evlenir misin? – Tabii ki, ama ben kim olduğumu söyleyeyim, ben bir suçlu ve bir hırsızım.

Bana acımasız ve korkunç bir insan olduğumu düşünüyorsan, haklısın.

Bu evde bir katil var ve bu katil ben değilim!

Ben bir soyguncuyum ama bir katil değilim. – O zaman bir erkek olamazsın.

Suçlu olabilirim… Ama öldürmeyi hak etmiyorum!

Neden bana bunu yapıyorsun?

Sorun, suçlunun kim olduğunu bulmak değil. Sorun, bu suçu işlemeye neyin sebep olduğunu anlamak.

Senin hakkında bütün gerçekleri biliyorum. Sen bir suçlusun!