Bu dünyada herkes birbirine yabancıdır.

Bir insanın kendine yabancılaşması, yabancı bir ülkede yaşamaktan daha kötüdür.

Beni kendi köyümde bile tanımazlar artık.

Hayatımda hiç kimseyi tanımıyorum. Hepsi yabancılarla dolu.

Kimse benimle ilgilenmiyor, kimse benim hakkımda hiçbir şey bilmiyor.

Kendi halkımın dilini konuşamıyorum, kendi halkıma dokunamıyorum.

İnsanlar birbirlerine o kadar yakın olabilirler, ama bir o kadar da yabancı.

Beni anlamıyorlar, beni anlamıyorlar.

Hayat, zamanla bizi yabancılaştırıyor.

Kimse beni anlamıyor, anlamak zorunda da değil zaten.

İnsanlar birbirlerine ne kadar yabancı olabilir?

İnsanlar, birbirlerine sıcak sıcak bakmaya alışmışlar. İşte bu yüzden bana garip geliyor insanlar.