‘Ben’ dedim ‘kim ağlar?’ Aynada bir damla su gördüm.

Aynaya baktığında ne görüyorsun? Gerçek mi, yoksa yansıma mı?

Çocuklarımızın yüzüne bakamıyoruz, çünkü yüzlerinde kendi yansımamızı görüyoruz.

Gölge, geçmişin yansımasıdır.

Gözlerimizle gördüklerimiz, ruhumuzun aynasıdır.

Karanlık, ruhunun derinliklerine yansıyan dış bir yansımadır.

Bir insanın iç dünyası, dışına yansıyan aynadır.

Aynaya bakınca ne görüyorsunuz? Sadece yüzünüzü mü yoksa içinizdeki yankıları da mı?

Bir insanın içinde ne varsa, dışarıya da o yansır.

Hayatımızdaki insanlar, bize ayna tutarlar.

İç dünyamızın karmaşıklığı, dış dünyaya olan yansımamızı belirler.

Dil, insanların ruhunu yansıtan aynadır.