Zaman, insanı değiştiren tek şeydir.

Yaşamak; yalnızca hayatta kalmak değildir. Hepimiz ölürüz, fakat pek azımız gerçekten yaşarız.

Yaşamak için bir nedenin olması, yaşamaya değer bir neden olduğu anlamına gelmez.

Savaşta ölmek kolaydır, zor olan yaşamaktır.

Ölüm, yaşamın bir parçasıdır, ondan kaçamazsın.

Hayatta, bir şeyler yapmak gerekli. Hiçbir şey yapmamak, ölmek gibidir.

Hayatlarımızı bize kimin verdiğini bilmiyoruz, öyle ya değil mi?

Ne mutlu ki, insan gibi ölmek değil de tanrı gibi yaşamaktır.

Bir gönül var ki mâileşmekle kıymetlidir. Onunla bir hayat-ı ebediyeye gidilir.

Kelimelerle anlatılamayacak kadar derin ve karmaşıktır yaşam.

“Hayat” denen bu esrar perdesinin ardında ne gizli varsa hepsini kabul etmekten kaçınmayınız!

Bir kere ölür insan, bir daha ölmez. Ölümden sonra dirilir, o zaman ölmez.

Ağaç yaş iken eğilir, insan yaş iken öğrenir.