Gökyüzüne bakmayı unuttukça yıldızlar yalnızlaşır.

Gökyüzünde yıldızlar parlıyor, ama senin gözlerin onlardan daha parlak. Seninle olduğumda, tüm evren bana ait gibi hissediyorum.

Gece, sırtüstü yattığın zaman gökyüzünde yıldızların parladığını hissedebilirsin.

Gökyüzündeki yıldızları saydım, ama senin kadar parlayanını görmedim.

Yıldızlar, benim arkadaşlarımsa, ben neden burada oturuyorum?

Gökyüzündeki yıldızlar, umudu temsil eder.

İnsanlar, yıldızların altında doğar ve yıldızlar altında ölür.

Yıldızlar bile ağlayamaz mı?

Gökyüzündeki yıldızlar, yalnızca geceyi aydınlatmakla kalmaz; umutları da beraberinde getirir.

Yıldızlar, ne büyük ışıklar! Ama ne anlamsızlar.

Gökyüzündeki yıldızlar, umudun asla sönmeyeceğinin kanıtıdır.

Gökyüzüne bakıyorum, yıldızlar küçük ışıklar gibi. Kimse gökyüzüne bakmıyor, kimse yıldızları görmüyor.