Kuşlar gider mi hiç? Hep başka yerlerde midirler?

Bir gülün açtığı kadar zamanı paylaşabilir miyiz?

Bir insanın en büyük zenginliği, etrafındaki sevdikleridir.

Bir çocuğun ağlaması, bir anne için dünyanın sonudur.

Sevgiyle bağlanmış iki kalp, kışın soğuğunu bile ısıtabilir.

Sadece gerçek sevgi, zaman testinden geçebilir.

Çocuklarımızın bizi anlaması için onları anlamamız gerekir önce.

Babamı yalnız bırakamam.

Bir insanın hayatı, sevdikleriyle paylaştığı anlardan ibarettir.

Bir insanın çocuğu olması, onun hayatını daha anlamlı kılar.

Bir kadın, çocuğunu düşürse bile yaşamaya devam eder. Ama bir evlat, anne babasını kaybederse yaşayamaz.

Küçük bir kızın omzunda yaşanan acı, bir ömre bedeldir.

Bir kadın, kocasının mutluluğu için gözyaşı döker. Bir erkek, karısının mutluluğu için kanını akıtır.

Beni değil, çocuğumu sev.

Bir kadın, genç bir kadın, bir prenses… Bunu unutmayın!

Annesizliği anlamak için annenin olması gerekir.

Sen benim için önemlisin. Hep öyle olacaksın.

Ben buradayım. Seni hep dinliyorum.

Hayatımda ilk kez, seninle konuşuyorum.

Ben seninle paylaştım bu hayatı, sen de benimle paylaş.