Karanlık bir dünyada yaşamanın tek yolu ışık olmaktır.

Bazen karanlık, gerçek ışığı görmemiz için gereklidir.

Geçmişte yaşadığımız karanlık anılar, geleceğimizi aydınlatır.

Karanlık taraflarımızı aydınlığa çıkaranlar, genellikle kendi içimizdeki ışıklarıdır.

Korku, karanlıkta yalnızca ışığı görmektir.

Karanlıkta kaybolmak, bazen ışığın en güzel rengini görmek demektir.

Kendi yolumuzu aydınlatmak için bazen karanlığa ihtiyacımız olur.

Tanrı’nın kendi halkına yardımcı olmayacağını anlamak için 30 yılımı harcadım.

Karanlıkta kaybolan bir ışık, karanlığı aydınlatır mı?

Karanlık anlarımızda bile ışık vardır. Önemli olan, o ışığı görebilmektir.

Karanlık bir odada yalnızca bir mum yakarsanız, o karanlığı dağıtamazsınız. Ama bir odadaki karanlığı dağıtmak istiyorsanız, karanlıkla değil, ışıkla uğraşmalısınız.

Bir insanın içindeki ışık, karanlığı aydınlatır.

Yalnızca karanlıkta yıldızlar parlar.

Güneşin doğuşunu izleyenler, gecenin karanlığını daha iyi anlar.

Güneşin doğuşu, geçmişin karanlığını aydınlatır.

Kendi karanlığınızla yüzleşmeden, ışığı göremezsiniz.

Umutsuzluğa kapılmak, karanlıkta ışığı görememek demektir.

Karanlık bir gecede, yıldızlar daha belirgindir.

Kendi içindeki karanlığı aydınlatmadan, dışarıdaki ışığı göremezsin.

Karanlıkta ışığı aramak, umudu asla kaybetmemek demektir.