Ölmek zorundasınız, çünkü yanlış yerde doğdunuz.

Öylece kalıp, onların ölüleriyle yaşamak zorundayız.

Her şeyin bir bedeli var, sevgili.

İnsanlar ölüyor, insanlar ölüyor.

Savaş gerçeği kötüdür, gerçekten kötüdür.

Çocuklar ölüyor, hepimiz ölüyoruz.

Beni kıskanıyorlar, çünkü benim gibi biri var. Beni kıskanıyorlar, çünkü benim gibi biri var. Beni kıskanıyorlar, çünkü benim gibi biri var.

Kimse ölülerin ardından ağlamaz. Onlar yalnızdır.

Herkesin bir sırrı vardır ve bazen gerçekleri öğrenmek acı verir.

Seni sevdiğim için, sana zarar veriyorum.

Hayatın acı gerçeğini görmek zorundasın. İnsanlar ölür.

Çocuklar bile öldürülüyor. İnsanoğlu nasıl bu kadar acımasız olabilir?

Kendinizi sakın kandırmayın, hiç kimse kurtulamaz.

Ölmek için çok gençsiniz çocuklar.

Zaman, her şeyin ilacıdır ama bazen yarasını da açan bir bıçak gibi keskindir.

İnsanlar, gerçeği öğrenmek istemezler. Çünkü gerçek acı verir.

Hayatımın sonuna kadar seni seveceğim. Ve sen beni sevmeyeceksin.

Savaş, insanları ne kadar acımasız yapabiliyor.

Umutsuzluk, insanın içini kemiren en acı zehirdir.

Beni seviyor musun? Yok, sevemezsin. Çünkü seni hiç sevmedim.