Yaşamın en zor anlarında bile umudu kaybetme, çünkü o seni aydınlığa götürecek tek şeydir.

Karanlık, aslında en aydınlık yerdir. Çünkü karanlıkta her şey mümkündür.

Karanlık gecelerin ardından her zaman aydınlık sabahlar doğar.

Karanlık gecelerin ardından her zaman aydınlık sabahlar gelir.

Aşk, bazen karanlıktan doğar.

Ne kadar uzun sürerse sürsün, gece sonunda mutlaka sabah olur.

Bazen en karanlık yerlerde bile güzellik bulabiliriz.

Karanlık günlerde bile, ışık her zaman bir yerlerde parlar.

Bir mumun ışığı başka bir mumun ışığını söndürmez. Ne kadar çok ışık olursa, o kadar çok aydınlık olur.

Karanlık bir dünyada yaşayanlar, aydınlık yüzü göremezler.

Karanlık, aydınlığı hatırlatır.

Karanlık bir odada bile, küçük bir ışık her zaman vardır.

Küçük bir ışık, en karanlık odada bile fark edilir.

Bir gün herkes karanlığı yenecek ve aydınlığa kavuşacak. O gün, sevgi galip gelecek.

Bir insanın karanlıkta ne kadar büyük olduğunu, ışığın en zayıf olduğu anda anlarsın.

Umut, en karanlık anlarda bile ışık saçar.

Herkesin içinde biraz karanlık, biraz aydınlık vardır. Önemli olan hangisine odaklandığıdır.

Karanlık ne kadar derin olursa olsun, ışık her zaman yolunu bulur.

Karanlıkta bile umut ışığı vardır.

Karanlık olmaksızın, ışık ne anlama gelir ki?