İnsanlar doğdukları topraklarla özdeşleşirler. O toprakları bıraktıklarında ise, bir parçalarını kaybederler.

Kalbim sana ait, sana ait!

Sevgi, en karmaşık labirentleri bile aşabilir.

Unutma, toprak senindir ve sen toprağın.

Gel, sana her şeyimi vereceğim. Sensiz yaşamak istemiyorum.

Birlikte olmamız gerektiğini hissediyorum.

Ben seninle sonsuza kadar olmak istiyorum.

Gerçek aşk, kendi varlığını kaybetmeden diğerine ait olmayı gerektirir.

Yeryüzü yıldızların altında kucaklaşan iki yabancıdır.

Burası benim evim. Burası benim dünyam.

Hayat, insanları birbirine bağlayan bir halat gibidir.

Toprağa dokunduğunda, tüm geçmişi hissedersin.

Aile, sadece kan bağıyla değil, kalp bağıyla da birbirine bağlıdır.

Aile, her zaman yanımda olmaları gereken insanlar değil midir?

Köyümüzün toprağı bizim için bir hazine değil mi?

Beni yalnız bırakma, lütfen.

Gözlerini kapat. Beni hisset.

Gerçek bir samuray, sadece kendisi için ölür.

Bir insanın kalbine giden en kısa yol, onun ayaklarıdır.

Bir tren yolculuğunda kimse yalnız değildir.