Benim adım Cemil, beni buraya Cemil Ağa diye çağırırlar.

Bir gün, bu aptal kıyafetlerin içinde, kendi düğünümde ölmek istemem!

Ben Emília’yım, hiçbir şeyden korkmam!

Benimle birlikte ayağa kalk! Aşağıdaki pencereni aç ve bağır: ‘Ben dayanamam ve artık dayanamam!”

Gücü olan, sadece kendisine karşı başkaldırmak zorunda olan güçsüzlerdir.

Burası bize ait bir yer değil, burası onların yeridir.

Bir yere gitmeyeceğim, insanlardan kaçmayacağım.

Benimle birlikte çığır aç! Pencereni aç ve bağır: ‘Ben dayanamam ve artık dayanamam!”

İnsanın başkaldırısı, adalet arayışının en güçlü silahıdır.

Ben senin efendin değilim, ben senin kölenim!