Bir şeyler yapmalıyız, ama ne?

Hapishane, bir nevi çıplaklıktır.

Beni buradan kurtarın, burada benden başka kimse yok!

Beni öldürsene de kurtulsam artık, ne diye kıvranıyorsun?

Bütün bu korkunç olaylar karşısında elimizden bir şey gelmiyor.

Hayatım boyunca hiçbir şey yapmadım ve hiçbir şey yapmaya devam edeceğim.

Benimle konuşmak isteyen olursa, herkesi öldürmesi gerekecek.

Önce onu öldüreceğim, sonra kendimi.

Beni öldürme. Beni öldürme. Beni öldürme.

Bir kadın, çaresiz bir kadın, bir şeyler yapmak zorunda kalır.

Biz bir şey yapmadık, anlamıyor musunuz? İnsanlar ölüyor!

Olay yerindeydim, benim orada olduğumu biliyordum ama hiçbir şey yapamıyordum.

Korku insanı çözümsüz bir kördüğüme sürükler.

Bir insanın yok oluşunu izlemek çok acı, ama insanın yok oluşunu yaşamak daha acı.

Daha fazla dayanamam, çok zor.

Kırık bir kalp, en güçlü insanı bile çaresiz bırakabilir.

Beni savaş meydanına gömün, sadece yüzüm dışarıda kalsın. Allah için, ne olur, beni bırakın! Beni bırakın, çünkü beni öldürmeye hakkınız yok!

Bir çıkış yolu bulmalıyız, aksi takdirde hepimiz öleceğiz.

Hayatta kalmamız için bir yol bulmamız gerekiyor.

Onu durduramazsın. O öldüremeyeceğin bir şey.