Bir insanın en çok ağladığı an, ona en çok güldüğü andır.

Bir kadın için öfke uyandırmak, ona ateşe su dökmek gibidir.

Sevgi, her zaman doğrunun gücünden daha büyüktür.

Zaman, yaraları iyileştirirken, aynı zamanda yeni yaralar açabilir.

Hayat, gözyaşları dökerek gülmenin ve gülerek ağlamanın sonsuz döngüsüdür.

Acı çekmeyen insan, mutlu olamaz.

Gözyaşları bazen en güçlü gülücüklerin ardında saklıdır.

Hayatta bazen mantık değil, duygular kazanır.

Hayat, bazen en çok ağladığımızda bize en çok güldürmeye başlar.

Karanlık duygularla aydınlık bir gelecek inşa edemezsin.

Bir kadın, aşkına karşılık alabileceği kadarını ister, fazlasını değil.

Gözyaşları, içsel bir fırtınanın dışa vurumu gibidir.

Sevgi, dünyanın en güçlü zaferidir ve en kırılgan silahtır.

Kalbinizdeki ateşi söndürmeye çalışırken, ruhunuzun yanmasına neden olmayın.

Başkalarının acısına dayanabilecek kadar güçlü olmalısınız. Ve kendi acınıza yenik düşebilecek kadar zayıf.

Aşk, yalnızca mutluluk getirmez, aynı zamanda acı da yaşatır.

Öfkenin ağırlığı, taşıyan kişiyi ezer.

Hayat, bizi güldüren ve ağlatan bir film gibidir. Önemli olan, hangi sahnede olduğumuzdur.