Gözyaşlarımız, kalbimizin sessiz çığlıklarıdır. Bazen içimizdeki fırtınayı dışarıya yansıtmak için tek yolumuzdur.

Gözyaşları, kalbin yağmurudur. Kimi zaman fırtına, kimi zaman hafif bir rüzgar.

Acı çekmek, insan olmanın bir parçasıdır.

Sessizlik bazen en güçlü çığlık olabilir.

Sessizlik, bazen en güçlü çığlıktır.

Gözler gördüklerini, ancak yürek hissettiklerini anlar.

Gözyaşları, kalbin içindeki fırtınanın sessiz çığlıklarıdır.

Gözlerinden önce kalbinle bak, çünkü kalp asla yalan söylemez.

Yaralar, yalnızca vücutta değil, ruhta da derin izler bırakır.

İnsanın içini yakan şeylerden, yakan şeylerden söz edeceğiz.

Gözyaşları, kalbinin sessiz çığlığıdır. Kimi zaman duyulmaz, ama her zaman hissedilir.

Bir insanın yüreği ne kadar kocaman olursa, içine o kadar çok acı sığar.