Seni seviyorum. Bunu sana ne zaman söyleyeceğimi düşünüyordum. Şimdi söylüyorum.

Bir insanın, bir şeyi çok istediğini hissetmesi, o şeyi elde etmesine yetmez.

Seni sevdiğim gibi seni sevdim, belki de daha fazlasıyla.

Hatırlamak sevmenin başlangıcıdır.

Seni seviyorum. Başka kimseyi sevemem.

Hayvanlar bile birbirine şefkat gösterebilirken, insanlar neden bunu yapamaz?

Yalnızlığı seçtiğim zamanlar oldu ve bu hiçbir zaman kolay olmadı.

Seni sevdiğimi söylememe gerek var mıydı?

İnsanların yüzündeki gülümseme, kalplerindeki acıları gizler.

Hayat, yarım kalan şeylerin ardından bakmaktan ibarettir.

Aklımı kaybedeceğim. Ama Tanrı bana yardım etmeyecek.

Beni uyandır, kızım. Beni uyandır ve bana Tanrı’yı göster.

Gözlerimizi kapatıp, kalbimizi dinlediğimizde gerçeği fark ederiz.

İyi bir dadı olacağımı düşünüyorsunuz, değil mi?

Bir insanın üzüntüsü, onun yüzünü yansıtır.

Beni delicesine sev.

Benimle birlikte olmanın bedeli, benden özgürlüğünü almayı kabul etmektir.

Benimle gitmek istiyor musun? Evet mi, Hayır mı? Bu korkunç bir soru değil.