İnsanlar genellikle düşündükleri kadar aptal değildir, ancak daha fazla hilebazdırlar.

Herkesin yalan söylediği bir dünyada, gerçeği aramaktan vazgeçme. Gerçeği görmek, gerçek insan olmak demektir.

Her şey bir şekilde sona erer. Ve son, bir başlangıçtır.

İnsanlar sadece kendi yalanlarına inanmak istedikleri sürece, doğruyu görmek için kör olurlar.

Dünyada hakikat her zaman güzeldir, ama insanlar onu anlamak istemezler. Tanrı, insanlara birkaç güzel şey verdi ve onlar bunların kıymetini anlamadılar.

Hayatta iki tür insan vardır: Hayatı sorgulayanlar ve sorgulamayanlar. Sorgulamayanlar, hayatlarının anlamını hiçbir zaman bulamazlar.

Dans etmek, bedenin en saf ve içten dilidir. Sözcükler bazen yetersiz kalır, ancak dansla ifade ettiğimiz duygular asla anlaşılmaz değildir.

Herkesin gözüyle bakarsan, hiçbir şeyi göremezsin. Kendi yüreğinle bak, gerçeği göreceksin.

Kimse sizi gerçekten tanıyamaz. Sadece siz kendinizi tanıyabilirsiniz. İçinizdeki karanlıkla yüzleşmekten korkmayın. Onunla barışın.

Hayat, bir oyun değil mi? Ve bu oyun, bazen gerçekten de çok ciddi olabiliyor.

Bir insanın kendi adına yaşamadığı bir hayat, yaşamaya değmez.

Tarih dersinde öğrendiğim gibi, insanlar hala aynı aptallıkları yapıyorlar.