Burası korkunç bir yer değil. Burası hayatın ta kendisi.

Hayat, bazen en güzel masalı bile bir kabusa dönüştürebilir.

Hayat bir rüya, rüya ise gerçek.

Hayatta tehlikeler vardır. Ama bu tehlikeler, bu uçağın içindekilerden daha tehlikelidir.

Sahne ışıkları söndüğünde, gerçek hayat başlar.

İnsanlar bazen hayallerinin peşinden gitmek yerine, hayatın getirdiklerini kabullenmeyi seçer.

İnsanların gerçek yüzleri, karanlıkta ortaya çıkar.

Zamanla, insanlar gerçek yüzlerini gösterir. Gördüğünüz her şeye inanmayın.

Korku, gerçek değil, duygusal bir reaksiyondur.

Kendini kandırma. Burası cennet değil.

Burada yaşamak, burada ölmek; işte bu. Burada öldüğünde, buradan başka bir yere gitmezsin.

Bir insanın gerçek yüzünü ancak ölüm gösterir.

İnsanın kendisini fark etmesi, asıl gerçeği görmesine yol açar.

Gerçek olma ihtimali olan bir rüyayı tercih ederim, sahte bir hayatı değil.

Bir yazarın en büyük kabusu, hikayenin gerçek hayat olduğunu fark etmesidir.

Aşk bir yalandır, bir aldatmacadır. Aşkla insanlar birbirlerini kandırırlar.

Sevgi kör olabilir, ama aşk asla.

Gözlerin hiçbir zaman yalan söylemez, onlar gerçeği gösterir.

Yalanın hüküm sürdüğü yerde adalet olmaz.

Sachai insanın içindedir.