Hayat, bir yalan üstüne kurulmuş bir düşten ibarettir.

Hayat, bir tren yolculuğuna benzer. Kimisi vardır vagonun bir ucuna kadar yalnız gider, kimisi bir yabancıyla tanışır ve beraber yol alır. Ama herkes aynı istasyona varır.

Hikâye anlatmaya başlayacakken birdenbire bitirilmesi, bu, gerçek hayatın gerçek bir parçasıdır.

Hayat, bir film şeridi gibidir. Kimi kısımları güzel, kimi kısımları kötü olabilir.

Hayat, gerçeklerle dolu değil midir?

Hayat bir film olduğuna göre, senaryo hep aynıdır. Herkes birbirinin repliğini çalar.

Hayat, kumar oynamaktır ve herkes bir bahisçidir.

Fark etmez, herkesin hayatı arasında bir gün vardır.

Hayat bir rüya, rüya ise gerçek.

Hayat, monolog gibidir. İnsanlar seni dinler, ama anlamazlar.

İnsanlar dünyaya gelirken kendi hikayelerini getirirler.

İnsanın başına ne geleceğini kimse bilemez. O yüzden insanlar da ne olacağını bilemez.

Hayat, cehennemdir; ölümse özgürlük.

Hayat, bir tren istasyonunda bekleyen yolcular gibidir. Kimi bir yolculuk yapar, kimi bekler. Kimi sevinir, kimi hüzünlenir. Ama sonunda hepsi aynı istasyona varır.

Hayat, bir ölümle başlar.

Ölüm, bir adamın bir şey yapmaması gerektiği zamandır.

Hayat, her şeyin sonu değil mi zaten?

Hayat, yaşanacak en garip şeydir.

Hayat, bazen sessizce izlemekten ibarettir.

Hayat, sevmenin ve sevilmemenin olmadığı bir şeydir.