Hayatın acı gerçeği, bazen yalnız kaldığımızdır.

Hayat bir şeyleri yarım yamalak yapmakla dolu.

Hayat acımasızdır, seni ezer.

Bazen, sevdiğimiz insanları kaybetmemiz gerektiğini fark ederiz. Çünkü onlar bizim için en iyisi olmayabilir.

Yolun sonuna gelinceye kadar gitmeli, her zaman en kötü şeylerin olabileceğini bilmelisin.

Bir insanı vurduğunda sadece bir insan öldürmüş olmazsın, kendi ölümünü de hazırlamış olursun.

Hayat, acı ve sevinç arasında gidip gelmektir. İkisi de bizi insan yapar.

Hayat bazen en çok susarak konuşur.

Hayat bazen, beklediğin kadar güzel değildir.

Hayat, bizi kırıp geçiren değil, güçlendiren zorluklarla doludur.

Her şeyin sonunda, yalnız kalırsın.

Kimse kimsenin kuyusunu kazmıyor, herkes kendi kuyusunu kazıyor.

Hayat, bazen siyah, bazen beyazdır. Ama çoğunlukla gri bir renktir.

Herkesin hayatında mutlaka bir kumar vardır. Kimi aşk, kimi para, kimi de güç üzerine oynar. Ancak, unutma ki, kumarın sonu her zaman aynıdır: kaybetmek.

Hayatta hiçbir şeyin garantisi yok. Sadece şansın var.

Yalnızlık, her şeyin en büyüğüdür.

İnsanlar gülümseyince, içlerindeki acıları unuturlar.

Kör olmasam da göremem, aç olmasam da doyamam. Ölümlü bir insanım işte…

Hayat, kendi sahtekarlığıyla konuşanlara aittir.

Hayat, insanın istemediği şeylerle doludur.