Hayatımda hiç kimseyi sevmedim, ne seni ne de başkasını.

Kitaplar, insanlara hükmeder.

İnsanlar bir günah işler, ertesi gün iyilik yaparlar. Bu kendilerini affetmelerine neden olur.

Beni sevdiğini biliyorum. Ama bana yeterli olmadığını da biliyorum.

Görünüşler aldatıcı olabilir. Gerçek yüzleri asla göremezsiniz.

Hayat, gerçekle yalan arasında bir yerde.

İyi ve kötü arasında ince bir çizgi var, hangi tarafa geçeceğini bilemezsin.

İnsan bazen en çok sevdiği şeyden vazgeçmek zorunda kalır.

Benim hakkımda ne biliyorsun? Belki de sadece senin istediğin gibi biriyimdir.

Bir insan, bir insanı ne kadar sevebilir ki?

Hayatınızda hiçbir şey olmamış gibi davranmayı tercih ediyorsanız, size karışmam.

Seninle yaşamak mı, seninle ölmek mi?