Bir gülüş, bin kelimeye bedeldir. Ama bazen o bin kelime, bir gülüşü bile anlatamaz.

Taşlarla konuşurken, sessizliği dinlemeyi de öğrenmelisin.

İnsanlarla konuştum, ama hiçbiri beni dinlemedi.

Bir insanı gerçekten tanımanın yolu, onun sessizliğini dinlemektir.

Gözyaşları, kalbin konuştuğu yerdir.

Hayatın gerçeği, insanların birbirini anlamak için ne kadar az çaba gösterdiğidir.

Bazen sessizlik, en anlamlı konuşmadır.

Köprüler denizi değil, insanları birbirine bağlar.

Bazen sessizlik en güçlü mesajdır.

İnsanlar konuşurken, konuşurlar işte. Bir şeyler söylerler. Ama zaman zaman, susarlar. Suskunlukları sizi aldatmasın. İnsanlar gerçekten bir şeyleri paylaşırken, konuşmalarının ötesinde bir şeyler paylaşırlar.

Kalpten kalbe giden en kısa yol, doğrudan giden yoldur.

Beni anlamıyor musunuz? Beni anlamıyor musunuz? Beni anlamıyor musunuz?

İnsanlarla konuşmayı seviyorum; neredeyse hiçbiri ne derse yalan söylemiyorlar.

Başkalarının seni anlamasını bekleme, sen kendini anlatmalısın.

Müzik, insanların kalpleri arasındaki en kısa yoldur.

Birini seviyorsan, ona dokunursun. Ona dokunamıyorsan, onu ne kadar sevdiğini söylemek zorundasın.

Kelimeler yetersiz kalabilir ama hisler asla.

Sözlerin gücü, insanların kalplerini değiştirebilir.

İnsanlar çoğu zaman, sana anlattıklarını değil, neyi dinlemek istediklerini dinlerler.

Düşündüğümüz kadar yalnız değiliz, sadece anlatmak istemediğimiz şeyler var.