Beni duyan var mı?

Kimse kimseyi anlamaz, ama birbirlerine söyleyecek bir şeyleri vardır.

Hayattaki en büyük iki acıdan biri, sevdiğin biriyle konuşamamak.

Kimse gerçeği söylemeyecekse neden konuşuyoruz?

Bir bakış, binlerce sözden daha fazla anlam taşır.

Gözyaşları, kalbinin en samimi dili olabilir.

Kalplerimiz birbirine dokunduğunda, dilin söyleyemediği sözler anlam kazanır.

Gözyaşları, kalbinin diliyse; bazen sessizlik en anlamlı konuşmadır.

Kelimeler, sevgiyi ifade etmenin en zayıf yoludur.

Kelimelerin anlamı, onları söyleyenin ağzında değil, duyanın kulağında yatar.

Beni anlamıyorsun.

Kelimeler bazen gereksizdir. Bakışlar da anlamlı olabilir.

Sesiniz çok güzel ama benim için anlamı yok.

Seni sevdiğim kadar, seninle konuşmayı da seviyorum.

Gözler koca bir yalan söylerken, dudaklar sessiz kalır.

Kelimelerin gücü insanların kalplerini etkileyebilir.

Gözlerinle konuşmaya devam edebilirsin. Sözcüklerin yalnızca kandırır.

Gözyaşları, kalbin konuştuğu dildir.

İnsanlar neden birbiriyle konuşmak zorunda? Neden birbirlerine gerçekten korkunç olan şeyleri söyleyemiyorlar?

Kelimeler bazen yetersiz kalır, sadece hissetmek gerekir.