Gözyaşları, kalbin konuştuğu dildir. Bazı şeyleri sözcüklere dökemezsin.

Çoğu insan, en çok kendi gerçeklerini söyler.

Sessizlik her zaman en iyi cevaptır.

Beni anladın mı? Beni gerçekten dinliyor musun? Hayır, tabii ki hayır. Sen sadece kendi sesini duymak istiyorsun.

Düşüncelerimizi sadece kelimelerle ifade edebiliriz

Kelimeler bazen yetersiz kalır, ama sessizlik asla.

Sözlerin bazen anlamı yoktur, ama duyguların her zaman vardır.

İnsanlar ne kadar çok konuşursa, ne kadar az şey anlatırlar.

Bazen sessizlik, en derin konuşmadır.

Beni anlıyor musun?

İnsanın suskunluğu, aklının konuşmasından daha fazla şey anlatır.

Seninle konuşmaya çalışıyorum, ama seninle konuşamıyorum.

Seni çok seviyorum, ama beni anlamıyorsun.

Birileri bizi dinlemiyorsa, o zaman onların dikkatini çekecek bir şey yapmalıyız.

Bir insanın ne düşündüğünü anlamak için ona kulak vermek gerekir.

Başkalarının bizi anlamasını beklerken, kendi iç sesimizi dinlemeyi unutuyoruz.

Saatlerce konuşabiliriz, ama hiçbir şey söylememiş oluruz.

Çiçeklerin dili olmasa da, kalpleri dinleyebiliriz.

Gözlerinle konuşuyorsun, kelimelere ne gerek var ki?

Bir gülüş, bin anlam taşır.