Gökyüzünde yıldızlar var. Gözlerimiz var. Ama kimse birbirine bakmıyor.

Bazen sessizlik en iyi cevaptır.

Sözlerin anlamı, yürekten gelmedikçe boş ve anlamsızdır.

Gözyaşları, kalbin en sessiz dilidir.

Bazen sessizlik, en derin konuşmadır.

Bazen sessizlik en yüksek ses olabilir.

Bir insanın gözünün içine bakarak onun düşüncelerini okuyabilir misin?

Kelimelerin yetersiz kaldığı yerde, sessizlik anlam kazanır.

Yanlış anlaşılma olasılığı, insanlar arasında iletişimi imkansız kılar.

Her şeyimizle seni sevdik. Ama seni sevdiğimizi söylemedik.

Kelimelerimiz neden bu kadar yalnız kalır? Çünkü duygularımızı ifade edemeyiz.

İnsanlar birbirlerine ne kadar az şey anlatıyorlar. Anlatabilseler, belki de hiçbir şey yaşanmazdı.

Herkesin konuştuğu şeyleri söylüyorum. Fakat kimse duymuyor.

Seninle konuşmaktan bıktım, benimle konuşursun artık.

Bir insanın dediği şeye değil, nasıl dediğine bakmak lazım.

Sevgi, bazen susmak bazen konuşmak demek.

Kelimeler yetmiyor bazen, sadece bir bakışla anlıyorsun.

Bir bakışın, bin kelimeye bedeldir.

Sözlerin kalbime değil, kulağıma ulaşıyor.

Bazen insanlar seninle konuşmazsa, anlaman için değil, senin anlaman için olabilir.