Bir insanın kime, ne zaman ne söylediği en önemli şeydir. Öyleyse anla benden…

Gözlerimizi kapatıp, birbirimizin sesine uyum sağladığımız zaman, gerçekten birbirimizi duyarız.

Bir gülüş, bin kelimeden fazla anlam taşır.

Bir insanın ne hissettiğini, onun gözlerinden okumak gerekir.

Bir insanın kendisini doğruca ifade etmekten çekinmesinin nedeni, kendi içindeki karanlık noktaları göstermek istememesidir.

İnsanların ne düşündüğünü, ne hissettiğini anlamak zor. Onlarla konuşmamız gerektiğinde, söylediklerine değil, söylemek istediklerine dikkat etmeliyiz.

Bazen sessizlik, en derin konuşmadır.

Sevdiklerimizi anlamak için onların kalplerine, kelimelerden önce gözlerimizi yöneltmeliyiz.

Bir insanın diğer bir insanı anlaması, onun söylediklerinin ötesinde olan şeyi anlaması demektir.

Beni anlamıyorsun, anlayamazsın da!

Kelimelerle başlayıp kelimelerle biten bir savaşım var.

Bir insanın gözyaşları, kalbinin konuşmasıdır.

Bir insanın en büyük acısı, sevdiği kişinin kendisini anlamamasıdır.

Bazen sessizlik, en güçlü cevaptır.

Gözlerim seninle konuşuyor, anlıyor musun?

İnsanlar aynı dili konuşsalar da, kalpleri farklı farklı atabilir.

Sessizlik bazen en güzel konuşmadır.

İnsanlarla konuşurken, onların dudaklarını değil, gözlerini izle. Çünkü gözler yalan söylemez.

Yalnızca gözlerinle konuşuyorsun. Ama söylediklerin kalbime işliyor.

Bir gülüş, bin kelimeye bedeldir.