İnsanlar ikiye ayrılır. İyi insanlar ve kötü insanlar. İyi insanların da kötü bir günü olabilir, ama asla kötü olamazlar.

Bir insanın içindeki ışığı görebilmek için, önce onun karanlık yönlerini kabul etmek gerekir.

Bir günah çizgisi vardır ve bir kere geçtiğinizde geri dönüşü olmaz.

Bir insanın kötülüğü, onun iyiliğinden daha çok şey ifade eder.

İnsanlar kötülüğü seçmez, kötülük insanı seçer.

Bir insanın içindeki iyilik ve kötülük arasında seçim yapması, onun gerçek doğasını ortaya çıkarır.

Bir insanın kötü niyetli olduğunu anlamak pek zor değil. Bir insanın iyi niyetli olduğunu anlamak ise çok daha zor.

İyi insanlarla kötü insanları ayırt etmek zorlaşırken, sadece bir cümleyle hayatını kurtarmış olabilirsin.

Kötülerin çoğu aynıdır, bu yüzden iyiler farklı olmalı.

İnsanların doğası nedir? İyilik mi, kötülük mü?

Kötülükle savaşırken, kendin de kötü olma riski taşırsın. Ama iyilikle savaşırken, sadece iyi olma potansiyeline sahipsin.

Kötülerin dünyasında yaşamak, kötülüğe karşı çıkmaktan daha tehlikelidir.