Karanlığın en derininde ışık görebilenler, en büyük umudu taşıyanlardır.

Gece karanlığında dahi yıldızlar parlar. İçimizdeki ışık hiç sönmez, sadece bazen unuturuz onu.

Kendi karanlığında kaybolmadan önce ışığı ara.

İçindeki karanlıkla savaşmadan, ışığın kıymetini bilemezsin.

Kendi ışığını takip et, karanlık seni bulamaz.

Kendi içindeki karanlığı yenebilirsen, dışındaki her karanlıkla başa çıkabilirsin.

Bir insanın içindeki karanlık ne kadar derin olursa olsun, içindeki ışık da o kadar parlaktır.

Karanlıkta kaybolan birini aramak, onları bulmaktan daha zordur.

Bir insanın içindeki ışık, dışındaki karanlığı aydınlatır.

Bir insanın hayatındaki en büyük zafer, kendi içindeki karanlığı yenmesidir.

Kendi karanlığınızı aydınlatmaya başlamadan, dünyayı aydınlatamazsınız.

Karanlık günlerde ışığı görebilmek için önce kendi içindeki karanlığı fark etmelisin.

Karanlığı dövmek için önce onun içine girmek gerekir.

Umutsuzluk, zihnimizin yarattığı en karanlık gölgedir. Işığı görebilmek için önce kendi içimizdeki karanlığı fark etmeliyiz.

Bir insanın içine düşebileceği en karanlık kuyu, başka bir insanın içine düşebileceği en aydınlık yere göre daha aydınlıktır.

İçindeki karanlıkla değil, içindeki ışıkla savaş. Işığı beslersen, karanlık kendi başına yok olur.

Karanlık bir kuyunun içindeyim, onu aydınlatmam gerekiyor.

Hayat, insanın içindeki karanlığı aydınlatma mücadelesidir.

İçimizdeki karanlıkla savaşmak, en büyük aydınlanmayı getirir.

İnsan doğasının karanlığına rağmen, içimizdeki iyilik her zaman ışık saçmaya devam eder.