İnsanın sevdiklerini kaybetmesi, duygusal yaralar açar. Ama insanın insanlığını kaybetmesi, ruhsal yaralar açar.

Bir insanın her şeyini kaybetmeden gerçekten neye sahip olduğunu anlayamaz.

Bir şeyi kaybetmek acı verir, ama ona sahip olamamak daha da acı verir.

İnsanlar, hayatta olduğunu düşündükleri her şeyi kaybedebilirler.

Kendini kaybetmiş bir adamın karşısında olmak, kaderini paylaşmaktır.

Bir kadının en büyük acısı, sevdiğini kaybetmektir.

Sevdiğimiz insanları kaybetmekten korktuğumuz zaman onları daha çok sevmeye başlarız.

Sevdiklerimize olan sevgimiz, onları kaybetmek korkusundan daha büyük olmalı.

Beni bırak! Beni bırak!

Karanlıkta kaybolmuş bir ruh gibi hissediyorum.

Ölümler, sevdiklerimizi bize daha yakın kılar.

Tahtımı kaybettim, ama hayatımı kazandım.