Kendinizi bir tren istasyonunda hissediyorsanız ve trene binme şansınız varsa, o zaman bir yanlışlık var demektir.

Kızımı isteyenler oldu, bilsen ne tuhaf adamlar!

Küçük bir organik salata mı?

Soygun esnasında başka bir şey almadın mı? – Evet, ben bir kalem aldım.

Benim adım kapı. Ben açılırım.

Hayatımda hiç bu kadar çok at dışkısına basmamıştım.

O kadar açım ki, gözlerim yuvalarından fırlayacak.

Her şeyin bir sonu var. Ama sosisin iki ucu var.

Ne dediğini anlamıyorum ama yine de çok güzel konuşuyor, değil mi?

Burası tam bir deli dana çiftliği.

Doktor, beni sadece bir bebek gibi hissettiriyorsunuz.

Kapıyı açın, çöp atacağım!