Güneşin doğuşunu seyretmek, Tanrı’nın varlığını hissetmek gibidir.

Karanlık, ışık olmadan bir anlam ifade etmez.

Gökyüzüne bak, sana ne olduğunu söyleyecektir.

Uzaklara bakmak, kalbin en derinlerine bakmaktır aslında.

Bir ağaç düşünün, onunla konuşabileceğiniz. Bir ağaç düşünün, ona sarılabileceğiniz.

Gözlerini kapat, kalbini dinle. O zaman gerçekleri görebilirsin.

İnsanlar birbirlerine kırılmak için değil, tamamlanmak için gelirler.

Yolculuk sadece ayaklarımın altındaki toprağı değil, ruhumu da değiştirdi.

Gözler, sadece görmek için değil, anlamak için vardır.

Gökyüzüne bakmak, özgürlüğü hissetmek demektir.

İnsanın ruhu dağlar gibi yüksektir, yıldırımla çırpılmaz.

Gözlerinle görmesini bilirsen, her şeyi görebilirsin.

Bir yaprak gibi akıp giden zamanın içinde, ruhumuzu keşfetmek için derinlere dalmalıyız.

Sevgi her şeyin temelidir, sevgiyle var oluruz ve sevgiyle yok oluruz.

Geçmişte yaşamak, geleceği kaçırmaktır. Şimdi ise sadece sonsuzluk vardır.

Gözlerimizle görmek istediğimizi görürüz, kalbimizle hissetmek istediğimizi hissederiz.

Kendi içimizde bir boşluk hissetmemizin sebebi, Tanrı’nın içimizde olmayışından kaynaklanır.

Güneşin doğuşunu seyretmek, her şeye değer.

Bir insanın içinde Tanrı olmadan yaşamak ne zor!

Zihin ve kalp arasındaki farkı anlamak için ruhu görmek gerekir.