Beni bu şekilde konuşturduğun için sana teşekkür ederim.

Kendi kaderini kendin mi yarattın? Yoksa seni yarattığı için mi ona minnettar hissediyorsun?

Bazen kaybettiklerimize teşekkür etmeliyiz, çünkü onlar olmasaydı, kazandıklarımızın değerini bilemeyebilirdik.

Bir ağaç, kök saldığı toprağa minnettar olmalıdır.

Kurt kışlada olsun, çobanı hatırlar.

Birinin sana yardım ettiği an, ona olan borcunu ödemeye başlarsın.

Hayatımı kurtardın, teşekkür ederim.

Gün gelir, bir kere bile olsa, adınız anılır. Kim bilir, belki bir gün biri size minnettar olur.

İyi ki varsın, yalnızca varlığınla bile dünyamı aydınlatıyorsun.

Bir gün, benden bir iyilik isteyeceksin. O gün gelince, belki istediğin yardımı yapabilirim.

Hayatımın sonuna kadar size minnettar olacağım.

Beni dinle, hayatımı buna borçluyum.

Hayatın sana getirdiği şeye minnettar ol, hayal ettiğine değil.

Bana yardım ettiğiniz için size minnettarım. Ama bu bana ihanet anlamına gelmez mi?

Sana çok şey borçluyum.

Yaşamın her anını kucaklamalı ve minnettar olmalıyız.

Bana gerçek aşkı tattırdığın için minnettarım.

Hayatın bize sunduklarına minnettar olmalıyız, çünkü her an değişebilirler.

Karşıma çıktığın için minnettarım.

Sevdiklerimize karşı borcumuzu ödemek, onlara karşı minnettarlığımızı göstermekle başlar.