Bu dünya öyle bir dünya ki, herkes ötekinin ölümünü bekliyor.

Birgün ölmekten korkmayı öğreneceksin, o zaman özgür olacaksın.

Ölümle yüzleştiğinizde, aslında ne kadar değersiz olduğunuzu anlarsınız.

Bir insanın en büyük korkusu, hayatın sona ermesidir.

Burada insanlar ne zaman öleceklerini bilmek istiyorlar. Ama savaşta kimse ne zaman öleceğini bilemez.

Hayır, seninle aynı fikirdeyim Bill. Ben ölümden korkmuyorum. Ama birlikte bir yere gitmemiz gerekiyor.

Yedi gün içinde öleceksin…

Ölüme gitme korkusu, yaşamdan daha güçlüdür. Çünkü sadece yaşamak zorunda değilsin, ölmek zorundasın.

Ölüm bize ne zamandır beklemekteymiş gibi geliyor?

Bir gün daha geçirdim, bir gün daha yaklaştım. Ölümüme.

Kendi ölümümüzü düşünmek zorundayız, çünkü ölüm her an kapımızı çalabilir.

Seni gördüğümde, ölüme baktığımı hissetmemi sağlıyorsun.

İnsanı yeniden doğurabilirsin. Ama bir kez öldürdüğünde, bir daha diriltemezsin.

Zaman, bir kılıç gibidir. Bir anlık dikkatsizlik, ölüm demektir.

Ölmekten korkuyorum… Ama yaşamak istiyorum.

Seni öldürmeyi göze aldım.

Yapacak bir şey yok. Öleceğiz işte, öyle mi?

Ölümle yatıp kalkanlar, yaşamı unuturlar.

Bir insanın ölümünü göze alması, insanlığından vazgeçmesidir.

Ölüme doğru yürüyoruz ve kimse durduramaz.