Beni sadece bir kadın olarak görmeme izin verme.

İnsanlar, insanlar. Hepimiz birbirimizden korkuyoruz, ama başka bir şey korkutuyor: Korku, önyargı, bir sürü şey. Ve hepimiz aynı şeyi yapıyoruz: Arkamızı dönüp kaçıyoruz.

Hayır, benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsunuz, ben kimim, nereden geldim, neyi savunuyorum, neden savunuyorum, beni tanımadan beni yargılıyorsunuz.

İnsanlar tanımadıkları şeyden korkarlar, ona düşman gözüyle bakarlar.

Bir insanı nasıl tanıyacağımıza dair bir fikriniz yok mu? İki kelimede, bir insanı nasıl tanıyacağımıza dair bir fikriniz yok mu?

İnsanlar kitaplar gibi olmalıdır, sadece kapaklarına bakarak yargılamamalısınız.

Benim adım Faris, beni tanımadan önce hakkımda karar vermeyin.

İnsanlar hakkındaki varsayımlarımız, gerçeklerin yerini alabilir.

Bir insanın ne olacağına, onunla ilk karşılaştığında karar veremezsin.

Bir insanın kötü olup olmadığını anlamak için kıyafetlerine değil, düşüncelerine bakmalısın.

İnsanları istediğin gibi kategorize edemezsin, bu senin hakkın değil.

Herkesi kendi gibi sanmak, genellikle hayal kırıklığıyla sonuçlanır.