Savaşta kaybedilen her can, bir köprü kadar önemsizdir.

Bir çocuk bile olsanız, savaşın bir parçasısınız artık.

Bir köprü, savaşı kazanmaz. Bir köprü, sadece yıkılır.

Savaşta gençler ölür, yaşlılar konuşur.

Savaşlar, her zaman aynı türden insanları öldürür. Kötü olanları değil, zayıfları.

Bir zamanlar savaşlar olurdu, barışlar olurdu. Şimdi ise sadece kaos var.

Savaşta insanın ne kadar güçlü olduğu değil, ne kadar sağlam olduğu önemlidir.

Ölümcül büyücülerin yaptığı şeyleri hayal bile edemezsin.

Asıl savaş, kendi içimizdedir.

İyi bir savaş yoktur. Sadece kötü ve daha da kötü olanlar vardır.

Savaşta kazanan hep aynı olur, kaybedenler.

Bir insanın en büyük zaferi, kendi içindeki savaşı kazanmasıdır.

Barış için savaşmak, savaşmak için barış yapmaktan iyidir.

Burası cehennem. Bu cehennemde yaşıyoruz.

Bir varoluşsal savaşın ortasındayız, Carmen. Ve herkes kaybetmeye mahkum.

Hayat bize gerçek bir savaş verir, kazanmak için cesaretimizi kullanmalıyız.

Savaşın gölgesinde büyüyen çocuklar, barışı daha çok ister.

Savaşın bittiğini kim söyledi? Savaş hiç bitmez.

Savaşta, kimsenin arkadaşı yoktur. Arkadaşın bile sadece bir anlık olabilir.

Bunun savaş olmadığını anladık. Bu bir kurtuluş savaşı.