Bir şehirdeki sessizlik, en büyük çığlıktır.

Bir şehir, sadece binalardan değil, içinde yaşayan insanlardan da inşa edilir.

Bu şehirdeki insanlar deli! Aptallar! Deliler! Aptallar! Deliler!

Bir şehri sevmek ve bir şehri terk etmek arasındaki ince çizgiyi kim çizer?

Burası İstanbul, burada hiçbir şey garanti değil, her an her şey olabilir.

Benim kahramanlarım, hapishanedeki adamlar değil. Onlar, bu şehirdeki insanlar.

Her gün, biraz daha fazla Londra’ya benziyor burası.

Bir şehir, sessizce karanlığa gömülürken, kötülük de yavaş yavaş çoğalır.

Bu şehri seven bir insan olduğumu kanıtlamak için elimden geleni yapacağım.

Bisiklet kuryeleri, şehrin nabzını tutar.

Köyün sessizliği, şehrin gürültüsünden daha derindir.

Küçük bir yerde yaşamayı seviyorum, burası bana göre değil.

Bir şehir sadece binalardan ibaret değildir, insanlar ona hayat verir.

Hamburg’da bir işimiz var.

İstanbul’a hoş geldiniz.

Yalnızlık, insanın içinde yaşadığı bir şehir gibidir. Kimi zaman sakin ve güzel, kimi zaman kalabalık ve yorucu.

Sokaklar hala aynı. Sadece insanlar değişti.

Burası cennet değil, burası New York. Buralarda herkes bir şekilde parmaklarınızı ısıracak.

Bir şehirde kaybolmak, o şehri keşfetmenin en güzel yoludur.

İstanbul’un sesi, ta kendisidir.