‘Gönlümüzü sevinçle dolduran güzellikler bizimdir.’, diye düşündü ressam.

Hüzün, mektupların arasında kaybolur ve sevinç, onları bulur.

Sevinçlerin sonu yok ki, yoksa insanlar neden hep acı çeksin?

O benim, o benim!

Çocuklar gibi davranmak, çocuklar gibi sevinmek önemlidir.

Gözyaşlarının en güzeli, sevinçten akandır.

Bir insanın acıları, bir diğer insanın sevinci olabilir.

Seni çok seviyorum, seni bulduğuma çok seviniyorum.

Gözyaşlarının en değerlisi, sevinçten dökülendir.

Yeryüzünde en büyük sevinç, sevdiklerimizi tekrar görebilmektir.

Küçük mucizeler, büyük sevinçlere yol açar. Önemli olan, onları görebilmektir.

Hayatta en büyük sevinç, başkalarının başarısızlığıdır.