Herkes kirli elleri vardır.

Burada çalışanlar var, insanlar yok.

Adaleti sağlamak için kurulan yargı sistemi, zamanla suçlu olabilir.

Hayat her zaman aptalların işini yapmak üzerine kuruludur.

Özgürlük ve eşitlik gibi kavramlar, sadece kitaplarda güzel görünür.

Yumurta makinelerinde milyonlarca yumurta üretildi ve hepsi birer birer yok edildi. Bunu bir düşün.

İçinde bulunduğumuz durumun suçluları sadece askerler mi?

Gerçeklerin ortaya çıkmasını istemiyorsunuz, çünkü gerçekler sizi rahatsız ediyor.

Bir çocuğu kurtarmak için başka bir çocuğu kaçırmak… Bu nasıl bir mantık?

Buralarda en büyük kral sensin, en büyük hırsız sensin.

Söyleyin, gördüğünüz vahşetleri, insanlık dışı uygulamaları. Gördüğünüz hainlikleri, haksızlıkları, soygunları, talanları, katliamları. Gördüğünüz bütün olumsuzlukları, kısacası insanlık dışı her şeyi. Söyleyin ve öğrenin, sen de insan mısın, sen de insan mısın?

Suçluysa bu topraklar, sizin gibi insanlar yüzünden suçlu.

Neden sadece doğruyu söylemek zorundayız? Söylediğiniz şeyin doğru olması yeterli değil mi?

Dünya bize ne verdi ki? Kölelik… Ve özgürlük.

İnsanlar kendi evlerinde köle oluyorlar. Kendi evlerinde!

Kimsenin kimseden bir farkı yok, hepsi aynı!

Sana kimsenin, sana dokunmaması için bir neden yok. İçinde yaşadığımız düzenin yarattığı bir boşluk bu. Ve sen, o boşluğun ta kendisisin.

Bir insanın öldürülmesi, öncelikle bir düşünce öldürülmesidir.

İnsanlar para için birbirini satar oldu.

Bu kasabada en büyük suç, suç işlememek.