Toprağa gömülmek istiyorsan, toprağın tadına bakmalısın.

Bir gün ben de öleceğim, o da ölecek.

Hayatımızın sonu, doğduğumuz andan itibaren yazılmıştır. Sadece son sayfayı okumamışızdır.

İnsanlar doğar, yaşar ve ölürler. Ama bir insanın öldüğünü görmek, hiçbir zaman kolay değildir.

Her şeyin bir başlangıcı ve sonu var. Hepimizin bir yerde durması gerekiyor.

Bir insanın ölümü, bir başkasının uyanışı olabilir.

Bir insanın öldüğü gün, doğar bir başkası.

Her fırtına sonunda gökyüzünde güneş parlar.

Zaman, kumdan yapılmış bir kale gibidir. Dalga, onu yıkıp geçtiğinde geriye sadece izler kalır.

Hayatımız boyunca birçok kez doğar, birçok kez ölürüz.

Zaman geçtikçe, insanlar değişir.

Bir insanın ölümü, bir başkasının özgürlüğüdür.

İnsanlar neden ölür?

Doğanın hikayesi, her yıl aynıdır.

Hayat, ne kadar zor olursa olsun, güneş her sabah doğar.

Güneş doğudan doğar, batıya gider. Bizim insanlarımız da doğudan doğar, batıya gider.

Hayatımızın sonbaharında bile, bahara dönüşümüzü engelleyemezler.

Bir insanın yaşamı, bir ağacın gövdesi gibidir. Çocukluk yılları kökler gibidir.

Her acının içinde bir mutluluk, her mutluluğun içinde bir hüzün gizlidir.