Yaşamak, yalnızca acı çekmek değil midir?

Acı, yaşamın ta kendisidir.

Hayat, her gün biraz daha ölmekle başlar.

Hayat, bir ağaç gibi, bir yandan yaşar diğer yandan ölür.

Ölüm, hiçbir şeyin sonu değil. Onunla yaşamaya başlıyorsun.

Hayat, elimizde olmayan anların toplamıdır.

Ölüm, bütün aşkların sonudur.

İnsanlar neden acı çeker? Çünkü hayat acı çekmektir.

Bir insanın ölümü, başka bir insanın doğumudur.

Hayat, gülünç bir şeydir.

Zamanla toprak her şeyi alır, sadece aşk kalır geriye.

Yaşamak, sevmek, acı çekmek, her şey bir arada yaşanır, birbirine karışır, birbirini besler.

Yaşam, bir gül gibi açar ve solmuş olur; gözyaşları, birbirine karışarak akar gider.

Bir insanın yaşamı, onun içinde yaşadığı zamanın bir yansımasıdır.

Ölümü hissetmek, yaşamak gibi bir şey.

Hayat bazen acı çekmekle güzeldir. Çünkü acı, senin gerçek olduğunun işaretidir.

Dünya, kurtulmuş bir canlıyı görmek istemez. Başka türlüsünden hoşlanır.

Hayat, bir dans gibidir. Kimi adımlar seni mutlu eder, kimi adımlar acıtır.

Ölüm, hayatın yalnızca bir bölümüdür.

Bir tek ben değilim, herkes yalnızdır. Yalnız olmak, yaşamın bir parçasıdır.