Her şeyin bir sonu vardır, ölümümüz gibi. Ve her şeyin bir başlangıcı, doğumumuz gibi.

Yaşamak, büyümek, yaşamak, büyümek, yaşamak, büyümek.

Ölüm, sadece bir geçiş kapısıdır.

Bir gün, bir yaprak düşecek. O gün rüzgar susacak, ağaçlar konuşacak. O gün, sen de unutma, sen de konuşacaksın.

Bir şeyin sonunun gelmesi, başka bir şeyin başlamasına neden olur. Bu, evrenin kuralıdır.

Çiçekler ölür, ama tohumları kalır.

Hayat, her fırtınanın ardından güneşin doğduğunu hatırlatır bize.

Hayat, güneşin doğuşu ve batışı gibi. Her doğuş, her batış bir kez daha yaşamaktır.