Her şeyin bir sonu vardır, ölümümüz gibi. Ve her şeyin bir başlangıcı, doğumumuz gibi.

Bir şeyin sonunun gelmesi, başka bir şeyin başlamasına neden olur. Bu, evrenin kuralıdır.

Yaşamak, büyümek, yaşamak, büyümek, yaşamak, büyümek.

Hayat, güneşin doğuşu ve batışı gibi. Her doğuş, her batış bir kez daha yaşamaktır.

Çiçekler ölür, ama tohumları kalır.

Hayat, her fırtınanın ardından güneşin doğduğunu hatırlatır bize.

Bir gün, bir yaprak düşecek. O gün rüzgar susacak, ağaçlar konuşacak. O gün, sen de unutma, sen de konuşacaksın.

Ölüm, sadece bir geçiş kapısıdır.