Her şey harap oldu, her şey yok oldu.

İçimdeki acıyı kimse dindiremez.

Sevdiklerimizin güvenini kaybetmek, kendi içimizde en büyük yıkımı yaşamaktır.

Kızıl detona çarpanın çıkış yolu yoktur.

Bir insanın en büyük hazinesi, içindeki umuttur. Umutsuzluk, en büyük yıkımdır.

Yıkım, bazen yeniden inşa etmenin başlangıcıdır.

Savaştan sonra bu kentte bir tek ağaç bile kalmayacak.

Yıkımın eşiğinde, kaybetmenin de bir anlamı var.

Yıkılmanın eşiğindeyken, aslında yeniden doğma şansımız olabilir.

Gözlerim, bu şehirdeki yıkıntıları seyrederken umutsuzluğa teslim oluyor.

Dünya, insanoğlunun kendi kendisini yok etme hikayesidir.

Savaş bir kıyamettir.

Kurtlarım var. Kurtlarım var.

Bazı acılar sessizce büyür ve insanı yavaşça yok eder.

İnsanın yüreğinde bir şeyleri yakıp yok etmenin güzelliği yok mu?

Bir insanın yıkımı, aynı zamanda onun yeniden doğuşunun da habercisidir.

Dünyanın sonunu getirirken, yeni bir dünya inşa ediyorum.

Her şey bitti, her şey bitti!

Burası imparatorluğun sonudur. Burası imparatorluğun sonudur!

Her şeyi yok etmek gerekiyor, her şeyi sıfırlamak.