Bir insanın içinde kaybolmak, asıl yolculuğun başlangıcıdır.

Hayat, yolculuk etmekle ölçülür. Varış noktası değil.

Yolculuklarımızda hedefimiz, içsel yolculuğumuzdur.

Yolculuk sırasında kaybolmak, gerçek hedefe ulaşmanın bir parçası olabilir.

Yolda ilerle, çünkü sonunda ulaşacağın yer, başladığın yer değil.

Gideceğin yere gitmek için yolculuğunu bitirmen gerekmez.

Bazen kaybettiklerimiz, bizi asıl bulmamız gereken şeye götürür.

Hepimiz kendimizi kaybetme noktasına geliriz. Önemli olan kendini yeniden bulmaktır.

Hayat yolculuğunda yoldaş aramayın, yolculuğun kendisi zaten yeter.

Hayat bazen bizi beklediğimiz yerlere değil, gitmemiz gereken yerlere götürür.

Kim olduğunu unutursan, nereye gideceğini de unutursun.

Işığa doğru yürü, karanlıkta değil.

Hayatın anlamını aramak, kendi içinde bir yolculuktur.

Bir insanı tanımanın en iyi yolu, onunla birlikte yolculuk yapmaktır.

Her şeyin bir sonu var, önemli olan nasıl bir yol izlediğindir.

İnsanlar bazen yollarını kaybeder, ama yıldızlar her zaman rehberlik eder.

Hayatın anlamını bulmak, en büyük yolculuktur

Gölgelerin derinliklerinde kaybolmadan önce, içindeki ışığı bulmalısın.

Birini sevmek, onunla aynı yolda yürümek anlamına gelmez, sadece onunla aynı yıldızlara bakmak demektir.

Hayatınızın en büyük sınavını verirken, yalnızsınız.