Huzuru aramak, içsel bir yolculuktur.

Hayatın bir kısmını yolda geçirirsen, dönüş yolu hep açık kalır.

Düşlerimiz yıldızlar gibidir, onları takip ederken doğru yolu bulabiliriz.

Hayat bir yolculuktur ve bazen yolculuk, varmak istediğiniz yer değil, gitmeniz gereken yerdir.

Bazen karanlıkta kaybolmak, ışığı bulmanın en iyi yoludur.

Hayat bir karnaval değil. Bir yolculuk ve herkes yalnız yol alır.

Hayatta kaybolmamak için bir pusula değil, bir harita gereklidir.

Yolu bulacak olanlar, yolu yapanlardır.

Eğer amaçsızca dolaşıyorsan, hiçbir yere ulaşamazsın.

Bir yere ulaşmak için bir yola ihtiyacın olabilir, ama hiçbir yere ulaşmamak için bir yol gerekmez.

Eğer başka bir yolu varsa, o zaman başka bir yerden gitmeliyiz.

Hayatta, herkes için ayrı bir yol ve amaç vardır. Önemli olan kendi yolunu bulmak ve izlemektir.

Herkes kendi yolunda ilerler. Kimi zaman yollar kesişir, kimi zaman ayrılır.

Gitmek istediğin yere varmak için, nereden geldiğini unutmalısın.

Gideceğiniz yeri bilmiyorsanız, hiçbir yol sizi oraya götüremez.

Yolculuk ne zaman başlar? Bir adım atıldığında mı, yoksa onu düşündüğünüzde mi?

Yolun sonunda, yüreğinin sesine kulak vermelisin.

Kalbinin sesini dinle, çünkü o seni gerçekten nereye götürmek istediğini söyler.

Yolun sonu değil, yolculuğun kendisi önemlidir.

Yola çıkarken nereye gittiğin önemli değil, asıl olan nasıl yürüdüğündür.