Zaman geldiğinde, her şeyin sona erdiğini hissedersin. Güneş battığında, artık doğmayacağını bilirsin.

Hayatınızın sonuna kadar bir yolculuktasınız; başlangıcı, ortası ve sonu olan bir yolculuk.

Zaman, sonsuzluğa yuvarlanıp giderken, kaybolup gideriz.

Hayat, ne tam olarak başlıyor ne de sona eriyor, sadece bir dizi an var.

Zaman, düşen bir yaprak gibidir, sadece rüzgarın yönünü belirler.

Zaman, sadece bir şeyleri unutturur, gerçeği değil. Gerçeği hatırlamak, asıl zor olanıdır.

Bir şeyin sonsuza kadar sürmesi gerektiğine inanmak, onun gerçekten sonsuza kadar süreceği anlamına gelmez.

Hayat, her sabah bir sıfırlanma hikayesidir.

Zamanla yarışmanın bir anlamı yok. Zaman, sadece farklı bir şekilde geçer.

Bir insanın hikayesi, onun hayatının sadece bir bölümüdür.

Zamanın bir çizgisi yok, her şey aynı anda var.

Vakit zamanın bir noktada bir araya gelir ve her şeyi aynı anda görebiliriz. Bu, yaşamın anlamıdır.

Çünkü her şey aynı anda olur, her şey birbirine karışır, her şey birbirine girer.

Yarın, dün olduğunda, bugün ne yapmam gerektiğini biliyorum.

Zaman, karanlığı aydınlatan mum gibidir.

Hayat, bir film şeridi gibidir. İzlemeye başladığın an, sonu gelmeyen bir yolculuğa çıkarsın.

Geceleyin gündüz gibiydi, gündüzse gece.

Hatırlamak, hatırlatmak gibidir; her an yeniden başlamak gibidir.