Gücün kaynağı, başkalarını güçsüz bırakmak değil, kendi zayıflıklarını kabul etmektir.

Güç, insanın zayıflıklarını saklaması için verilmiş bir armağandır.

Güçlü olmak, zayıflıklarını kabul etmekten geçer.

Zayıflıklarımız bizi güçsüz kılmaz, aksine bizi insan yapar.

Gücümüzü zayıflıklarımızdan değil, onları kabul ettiğimizde kazanırız.

Güçlü olmak, zayıf olmamızı gerektirmez. Güçlü olmak, zayıflıklarımızla barışık olmaktır.

Bir insanın gerçek gücü, kendi zayıflıklarını kabul edebilmesinde yatar.

Bir insanın gerçek gücü, zayıflıklarını kabul edebilmesindedir.

Bir insanın karakteri, onun zayıf anlarında gösterdiği tepkilerle belli olur.

Herkesin bir kırılgan tarafı vardır, güçlü olanlar bunu saklamayı bilir.