Deniz kaplumbağalarını kurtaralım. Onları özgürlüklerine kavuşturalım.

Hayvanlar her zaman daha zalimdir, çünkü insanların yaptıklarını hiçbir zaman yapmazlar.

Doğa sadece başkalarının görmesini istediği şeyleri gösterir.

Deniz, ruhumuzu besleyen ve iyileştiren bir güçtür.

Kuşların diliyle konuşmak istiyorsan, onların diliyle yaşamayı öğrenmelisin.

Kuşlar yere yakın uçarlar, yıldızlar ise çok yukarıda.

İnsanlar Tanrı’yı görmek için kiliselere gitmez, ormanda olurlar.

Bir çiçeğin güzelliğini takdir edebilmek için onu ekmek gerekir.

Toprak sadece toprak değildir. Toprak, insanın annesidir.

Doğa ile barışık olmalıyız, çünkü doğa bizim ana babamızdır.

Gökyüzündeki yıldızları saymak yerine, onların ışığında kaybolmayı tercih ederim.

Bir ağaca her vurduğunda, seni sevdiğini sanma. Belki de seni sevmek için ağaçları seviyordur.

Bir gün göç edecek olan kuş bile özgürlüğünü hisseder.

Unutma, bir ceylanın gözleri insana bakmaz, içine bakar.

Bir kaplumbağa, bir deniz kaplumbağası. Onlar dört yüz milyon yıldır buradalar.

Bazen hayat, sadece bir gökyüzüne bakmaktır ve yıldızlara dokunmaktır.

Kızılderililerin kanı kırmızıdır ve kalpleri de.

Bir adam, köylüye bir iş verir. ‘Evinin önündeki ağacı kes’ der. Köylü, ‘Ben, ağacı kesmem. Çünkü ağaç, benim dostumdur’ der.

Bir çiçeği koparırsanız, ona ölümü tatmış bir kuş gibi bakarsınız. Ama ona su verirseniz, onu yaşamak için seçmiş bir kuş gibi.

Burası benim yuvam, bu orman benim kutsal yerimdir.