Gücünü insanların kırılganlıklarından alan bir güçsüzüm ben.

Aşk, bazen en güçlü insanı bile esir alabilir.

Burası Türkiye, burada bir eli yağda bir eli balda olanlar vardır. Ama bizim elimizde sadece silah var. O da kırık.

Korkmak, güçsüzlüğün ta kendisidir.

Bir kadın olarak yaşamak, bir meyve sıkacağını sallamak gibi, sana ne kadar güç verirse, o kadar güçsüz hissedersin.

Bir kadın olarak, her zaman güçlü olmak zorunda mıyım?

Bir kadının gözyaşları, içindeki fırtınanın habercisidir.

İnsanlar üzerinde hiçbir gücüm yok. İnsanlar benim üzerimde güçlerini kullanıyorlar.

İnsanlar için en kötü şey, kendi güçsüzlüğünü hissetmektir.

Korku, zayıfların rehberidir.

Korku, kendini güçsüz hissettiğinde insanın içine işler.

Zayıf bir taş olmak, tahtadaki en kötü durumdur.

Güçlülerin dünyasında yaşamak zorunda değilim.

Silahı olmayan adam, en tehlikeli adamdır.

Burası bir hapishane, burada sadece zayıflar kalır.

Burada adalet yok, sadece kolluk kuvveti var.

Düşmanım çok, hakkım az. Hakkımı yemeye gelmezlerse korkarım.

Düşmanlarımızın gücü, birlikte olduğumuzda kaybolur.

Bir insanın asaleti, güçlü olduğu zaman değil, güçsüz olduğu zaman ortaya çıkar.

Bir insanın karakterini görmek istiyorsanız, ona gücü değil, güçsüzlüğü verin.